PĘKALA/KORDYLASIŃSKA/PĘKALA — „Utwory na perkusję i urządzenia elektroakustyczne”

Duet realizuje swoje muzyczne aspiracje czerpiąc z wielu różnych stylów i nurtów muzycznych, od transkrypcji utworów przeszłych epok, przez muzykę nową, po muzykę noise. Wspólnie poszukują i odkrywają nowe kompozycje przeznaczone na instrumentarium perkusyjne. Szczególnie bliski jest im nurt minimal music oraz szeroko rozumiana muzyka elektroakustyczna. Utwory wykonywane przez duet perkusyjny Pękala/Kordylasińska/Pękala reprezentują osiągnięcia muzycznej awangardy XX i XXI w. w kontekście muzyki perkusyjnej.

Trzon recitalu stanowią kompozycje zawarte na płycie Utwory na perkusję i urządzenia elektroakustyczne (Lado ABC 2016), która jest w połowie poświęcona twórczości niemieckiego artysty spod znaku elektronicznej awangardy — Felixowi Kubinowi. Kooperacja z nim ma swoje początki w 2014 roku. Od tego czasu duet stale odwołuje się do muzyki elektronicznej, a w szczególności do twórczości Kubina. Estetyczna klamra jaką stanowią jego kompozycje zawiera w sobie dwie transkrypcje. Pierwszą jest Black Page #1 Franka Zappy. Artyści wykorzystali blisko amplifikowane guiro, reco-reco, tempelbloki oraz obiekty codzienne: kubki, elementy komputera i inne. Stały puls generowany przez kroplę wody oraz nietuzinkowe w brzmieniu zestawy perkusyjne stanowią nowe, intymne spojrzenie na dynamiczną muzykę Zappy. Drugą jest Vermont Counterpoint Steve’a Reicha. Zamiast orkiestry złożonej z fletów poprzecznych słyszymy wibrafon, dzwonki, marimbę i cymbały. Minimal music zawsze był bliski duetowi Pękala/Kordylasińska/Pękala. Umieszczając kompozycję Reicha na płycie, odwołują się do swoich estetycznych korzeni. Echa repetytywności słychać również w zamówionym u Thymme’a Jonesa utworze Smells Like Victory (2016). Zafascynowani twórczością grupy Cheer Accident, której Thymme Jones jest założycielem, zaufali post rockowemu idiomowi zawartemu w jego muzyce. Efektem jest kompozycja na marimbę, wibrafon, dwa gongi chińskie, warstwę elektroniczną i choreograficzną. Dopełnienie i pełną realizację założeń albumu stanowi Modular #1 (2016) Miłosza Pękali, o której on sam mówi: „Punktem wyjścia była dla mnie faktura generowana przez syntezator modularny. Stałe przenikanie się świata dźwięków elektronicznych i akustycznych, wplecione w dynamiczną narrację stanowi dla nas wdzięczne pole do wyrażenia naszych aspiracji jako perkusistów oraz daje nam dużą przyjemność wykonawczą”.

Album Utwory na perkusję.. to kolejny krok duetu w eksploracji instrumentarium perkusyjnego. Powstał przede wszystkim z chęci wyrażenia własnych przemyśleń artystów jako muzyków żyjących w XXI wieku i otoczonych współczesną sztuką.

„Analogowa do szpiku kości jest też płyta, o której dziś dwa słowa. Analogowa, bo choć fenomenalnie odtwarza mechaniczna pulsację i brzmienia instrumentów perkusyjnych wykręca w kierunku, jakiego pozazdrościłby Aphex Twin. To świetny album perkusyjnego duetu Pękala/Kordylasińska/Pękala zatytułowany Utwory na perkusję i urządzenia elektroakustyczne”. (Bartek Chaciński, polifonia.blog.polityka.pl)

„Miłosz Pękala i Magda Kordylasińska-Pękala nie uprawiają ostentacyjnego efekciarstwa nakierowanego na mdłe oraz rozmiękczone granie. Nazwałbym ich ‚żywymi filtrami’, przez które przepływa szlachetna awangarda ostatnich kilku dekad, dodatkowo podsycona żartem, humorem i lekkością. Jestem pewien, że Utwory na perkusję i urządzenia elektroakustyczne  zachwycą nie tylko marimbo- i wibrafonofilów”. (Łukasz Komła, nowamuzyka.pl)

„Płyta jest pełna pomysłowych brzmień, za którymi stoją często karkołomne zadania wykonawcze. Kompozycja Franka Zappy Black Page #1 wzięła swój tytuł od wyglądu gęsto zapisanej partytury orkiestrowej”. (Monika Pasiecznik, dwutygodnik.com)

„Mózg całego przedsięwzięcia — Miłosz Pękala, to nie tylko rozchwytywany perkusista, ale również kolekcjoner i rekonstruktor starych urządzeń analogowych, które reanimuje, dając im szansę na to, by zostały wykorzystane jako instrumenty. Właśnie taki sprzęt w dużym stopniu użyty został przy nagrywaniu Utworów…. Choć jego zawartość to głównie kompozycje współczesne”. (Radek Soćko, tegoslucham.pl)

1. Felix Kubin (ur. 1969) — Gameboy Renaissance #2 (2011)
2. Frank Zappa (1940–1993)— Black Page #1 (1976)
3. Miłosz Pękala (ur. 1981) — Minimal #1 (2017)
4. Miłosz Pękala (ur. 1981) — Modular #2 (2017)
5. Steve Reich (ur. 1936) — Vermont Counterpoint (1982)
6. Thymme Jones (ur. 1962) — Smells Like Victory (2016)
7. Miłosz Pękala (ur. 1981) — Modular #1 (2016)

ZNAJDŹ W PROGRAMIE: 16.11.2017 | CZWARTEK | 19:00 | PĘKALA/KORDYLASIŃSKA/PĘKALA — „UTWORY NA PERKUSJĘ I URZĄDZENIA ELEKTROAKUSTYCZNE”

PRZECZYTAJ ARTYKUŁ O WYKONAWCACH: PĘKALA/KORDYLASIŃSKA/PĘKALA







www.pikip.pl